Ένα φανταστικό ταξίδι

Πριν λίγα χρόνια είχα πάει με πέντε φίλες μου σ’ ένα δάσος! Αποφασίσαμε να παίξουμε κρυφτό και έγινε κάτι το παράξενο. Εκεί που παίζαμε κρυφτό εμφανίστηκε μία μαργιονέτα που μιλούσε και έκανε ότι κάναμε. Πήγαμε να του μιλήσουμε. 

- Γεια σου ποιος είσαι ;

- Είμαι ο Πινόκιο. Εσύ ποιος είσαι;

- Είμαι η Μαριέτα.

- Εγώ είμαι η Όλγα.

- Εγώ είμαι η ΄Αννα και η Κλέλια.

- Κι εγώ είμαι η Ντίνα και η Κατερίνα.

- Γεια σας!

- Θες να παίξεις μαζί μας Πινόκιο;

- Εεε! Ναι αλλά εγώ δεν μπορώ να τρέξω και πολύ γιατί είμαι από ξύλο.

- Ωραία! Παίζουμε κρυφτό έλα!

Μετά κάναμε πικ-νικ και ξεκουράστηκε. Αλλά μας πήρε ο ύπνος, αλλά όταν ξυπνήσαμε δεν είδαμε τον Πινόκιο, αλλά είδαμε ένα γράμμα. Έλεγε ότι έφυγα από πικ-νικ γιατί δεν μένω εδώ μένω σ’ ένα αχυρώνα και ήρθα εδώ κατά λάθος, γιατί έχασα το δρόμο. Τώρα βρήκα το δρόμο και έφυγα, αλλά το έγραψα σε χαρτί για να μην σας ξυπνήσω. Γεια σας ελπίζω να ξαναβρεθούμε Πινόκιο! 

- Ωωωω! Γιατί έφυγε κάναμε καλή παρέα μαζί του. Εεεε! Κορίτσια;

- Ναι ήταν πολύ γλυκούλης!

- Έπρεπε όμως να πάει σπίτι του!

- Αλλά κρίμα που έφυγε.

- Νομίζω ότι και εμείς πρέπει να πάμε σπίτι τώρα!

- Άντε ας μαζευόμαστε!